Druga – po Zofii Urbanowskiej – dama literatury. Miłośniczka Konina, Gałczyńskiego i Staszica – koninianie pożegnali w sobotę Janinę Perathoner. Pisarka zmarła w wieku 88 lat.
W 2013 roku Zespół Szkół Górniczo-Energetycznych w Koninie uczynił Wenedę patronką działającego od 2009 roku Szkolnego Salonu Literackiego. Podczas swoich 85. urodzin, które obchodziła mieszkając już w Państwowym Domu Opieki Społecznej mówiła, że ma jeszcze plany pisarskie. Ostatnia z jej książek, pośąwięcona Stanisławowi Staszicowi jeszcze w tym roku pojawić ma się na półkach księgarń.. Wyda ją wydawnictwo Miejskiej Biblioteki Publicznej w Koninie SETIDAVA.
Jej twórczość koncentrowała się wokół Konina. Debiutowała powieścią historyczną „Słowiana”, która ukazała się w 1987 r. Wydała: pięć tomików opowiadań i fragmentów powieści pod wspólnym tytułem „Opowieści Milowego Słupa”, powieści historyczne „Zmierzch chwały”, „Doktor Zemelius”, „Miecz i miłość”, „Dla nas nie ma róż”, „Światło w cieniach puszczy”, opracowanie pt. „Dzieje Tadeusza Kościuszki”, powieść opartą na motywach biograficznych pisarki Zofii Urbanowskiej „Zofia Kamila”, powieść futurystyczną „Powrót do Enklawy Przeszłości”, powieści „Uwikłani w cierniach”, „Emigracja”, Miłość po raz drugi” i opowieść dla dzieci „Przygody Dobrochny i psa Zagraja” oraz zbiór różnych form literackich „Silva rerum”. Niektóre wiersze z cyklu „Impresje” znalazły miejsce w albumie „Mój Konin” Włodzimierza Sznajdra.
W ostatniej drodze Wenedzie towarzyszyli włodarze miasta, przedstwiciele konińskiej kultury, miłośnicy jej twórczości i miłośnicy Konina, do grona których należała ona sama. W pogrzebie Wenedy, bo pod takim pseudonimem publikowała swoją twórczość wzięło udział wielu młodzych ludzi. Janina Perathoner wiele lat uczyła bowiem w szkole górniczej. Orkiestra dęta z tej szkoły uświetniła też uroczystości pogrzebowe autorki „Opowieści Milowego Słupa”.
Janina Perathone, w roku 1999 otrzymała przyznawaną przez „Przegląd Koniński” statuetkę Benedykta przyznawaną osobom rozsławiającym nasz region. W 2003 roku kapituła konkursu statuetki Złotego Konia przyznała Janinie Parathoner tytuł Człowieka Roku.
W 2013 roku Zespół Szkół Górniczo-Energetycznych w Koninie uczynił Wenedę patronką działającego od 2009 roku Szkolnego Salonu Literackiego. Podczas swoich 85. urodzin, które obchodziła mieszkając już w Państwowym Domu Opieki Społecznej mówiła, że ma jeszcze plany pisarskie. Ostatnia z jej książek, pośąwięcona Stanisławowi Staszicowi jeszcze w tym roku pojawić ma się na półkach księgarń.. Wyda ją wydawnictwo Miejskiej Biblioteki Publicznej w Koninie SETIDAVA.
Jej twórczość koncentrowała się wokół Konina. Debiutowała powieścią historyczną „Słowiana”, która ukazała się w 1987 r. Wydała: pięć tomików opowiadań i fragmentów powieści pod wspólnym tytułem „Opowieści Milowego Słupa”, powieści historyczne „Zmierzch chwały”, „Doktor Zemelius”, „Miecz i miłość”, „Dla nas nie ma róż”, „Światło w cieniach puszczy”, opracowanie pt. „Dzieje Tadeusza Kościuszki”, powieść opartą na motywach biograficznych pisarki Zofii Urbanowskiej „Zofia Kamila”, powieść futurystyczną „Powrót do Enklawy Przeszłości”, powieści „Uwikłani w cierniach”, „Emigracja”, Miłość po raz drugi” i opowieść dla dzieci „Przygody Dobrochny i psa Zagraja” oraz zbiór różnych form literackich „Silva rerum”. Niektóre wiersze z cyklu „Impresje” znalazły miejsce w albumie „Mój Konin” Włodzimierza Sznajdra.