My leśnicy – opowiada Tadeusz Rosiak leśniczy leśnictwa Zdrojki – spotykamy się z nimi często. Umiejscowione na rozstajach dróg, miejscach pamięci, obrzeżach lasów. Budowane w podzięce, by uczcić pamięć, prosić o ochronę
Zawsze piękne, w maju przybierają odświętny wygląd. Bierze w tym udział przyroda nasycając otoczenie soczystą zielenią, aromatem kwiatów, śpiewem ptaków. Pomagają okoliczni mieszkańcy uprzątając teren, dekorując otoczenie. Przy tych położonych w wioskach społeczność wieczorem zbiera się na modlitwę i śpiewy. Na stałe wpisały się w naszą tradycję i krajobrazy.
My leśnicy spotykamy się z nimi często. Znałem fundatorów niektórych kapliczek, poznałem też intencje tych którzy budowali nowe i z przekazu te które dotyczą starszych. Spotykam i rozmawiam z ludźmi którzy dbają o te miejsca i zatrzymują się na modlitwę. Zdziwiłem się ale i ucieszyłem gdy w ubiegłym roku mieszkanka pobliskiej miejscowości zadzwoniła do nadleśnictwa z informacją, że ktoś uszkodził kapliczkę przy drodze do Grabieńca. Troszkę to kłopotliwe, bo obowiązków nam nie brakuje, ale budująca jest myśl, że widzi się nas jako strażników i obrońców tradycji.
Na zakończenie kilka praktycznych rad dla leśników i nie tylko. By ochronić i zachować jakieś cenne, wyjątkowe drzewo to dobrze jest zainicjować umieszczenie tam kapliczki. Z doświadczenia wiem, że chroni lepiej niż tabliczka z godłem i napisem „Pomnik przyrody”, bo prawo które tworzy tradycja jest silniejsze od tego, które stanowią urzędy. Jeśli zdarzy się, że drzewo na którym zawieszona jest kapliczka obumrze, i stojąc przy drodze stwarza zagrożenie, można ściąć koronę pozostawiając kilkumetrowy pień, a z góry zabudować go drewnianym daszkiem (przykład na jednej z załączonych fotografii – rozwiązanie na następnych kilkadziesiąt lat).
