Galeria Sztuki CKiS „Wieża Ciśnień” w Koninie zaprasza 8 kwietnia, godz. 18.00 na wernisaż instalacji Heleny Kardasz „Jak to jest nie być”. Wystawę można oglądać do 7 maja.
Jak to jest nie być? Pytanie fundamentalne, które każdy choć raz w życiu zapewne sobie postawił. Nie bez przyczyny moment uświadomienia sobie, że kiedyś nieuchronnie dotkniemy odpowiedzi, psychologowie nazywają sytuacją graniczną. Pytanie, na które wyczerpująca odpowiedź nie istnieje. Możemy snuć przypuszczenia, wspierać się wiarą, próbować oswajać jego ostateczność, lecz pełna odpowiedź wymaga właśnie nie-bycia. A także uświadomienia sobie, co też właściwie znaczy być.
Najnowsza instalacja Heleny Kardasz, wystawiona w Galerii Wieża Ciśnień w Koninie, jest próbą zmierzenia się z tymi problemami. Przede wszystkim, w moim odczuciu nieco przewrotnie, konfrontuje odbiorcę z jego własną ułomnością postrzegania rzeczywistości. Innymi słowy najpierw musimy dotknąć rzeczywistości, by móc próbować wyjść poza nią. Artystka penetruje jednocześnie kilka światów – wewnętrznych stopni uporządkowania budowanych przez różne kanały percepcyjne. W ten sposób rozważa raczej głęboką indywidualność doświadczania, aniżeli próbuje wysnuć jakieś ogólne prawdy. Stawia pytanie o to, czym właściwie jest bycie jednostki, w jaki sposób pojmuje ona w rzeczywistość. Dopiero po próbie odpowiedzi na pytanie o bycie – ale o kantowski model bycia opartego na indywidualnym kategoryzowaniu danych zewnętrznych – można szukać znaczenia przekroczenia granicy bycia. Odnaleźć i doświadczyć, intuicyjnie jedynie, innego istnienia.(…)
Ewa Jędrzejowska
Jak to jest nie być? Pytanie fundamentalne, które każdy choć raz w życiu zapewne sobie postawił. Nie bez przyczyny moment uświadomienia sobie, że kiedyś nieuchronnie dotkniemy odpowiedzi, psychologowie nazywają sytuacją graniczną. Pytanie, na które wyczerpująca odpowiedź nie istnieje. Możemy snuć przypuszczenia, wspierać się wiarą, próbować oswajać jego ostateczność, lecz pełna odpowiedź wymaga właśnie nie-bycia. A także uświadomienia sobie, co też właściwie znaczy być.
Najnowsza instalacja Heleny Kardasz, wystawiona w Galerii Wieża Ciśnień w Koninie, jest próbą zmierzenia się z tymi problemami. Przede wszystkim, w moim odczuciu nieco przewrotnie, konfrontuje odbiorcę z jego własną ułomnością postrzegania rzeczywistości. Innymi słowy najpierw musimy dotknąć rzeczywistości, by móc próbować wyjść poza nią. Artystka penetruje jednocześnie kilka światów – wewnętrznych stopni uporządkowania budowanych przez różne kanały percepcyjne. W ten sposób rozważa raczej głęboką indywidualność doświadczania, aniżeli próbuje wysnuć jakieś ogólne prawdy. Stawia pytanie o to, czym właściwie jest bycie jednostki, w jaki sposób pojmuje ona w rzeczywistość. Dopiero po próbie odpowiedzi na pytanie o bycie – ale o kantowski model bycia opartego na indywidualnym kategoryzowaniu danych zewnętrznych – można szukać znaczenia przekroczenia granicy bycia. Odnaleźć i doświadczyć, intuicyjnie jedynie, innego istnienia.(…)
Ewa Jędrzejowska