Józef Mazurkiewicz to człowiek o niezwykłych talentach – poeta, rysownik, akordeonista, a także nauczyciel wychowania technicznego. Szczególną uwagę przykładał do nauczania rysunku technicznego, gdzie uczył młodzież m.in. łączenia drewna z metalem oraz budowania detektorów odbiorników z mydelniczek.
W niedzielę, 16 marca, w Konińskim Centrum Kultury odbył się wernisaż jego wystawy rysunków, które poświęcone są Koninowi oraz miejscom, które odwiedził w trakcie swoich podróży.
Józef Mazurkiewicz jest absolwentem Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie studiował fizykę. Przez wiele lat pełnił funkcje szefa Polskiego Czerwonego Krzyża oraz Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Koninie. Jego rysunki, wykonane w technice piórka i tuszu, są niezwykle precyzyjne. Swoją pasję do rysowania rozwijał już w Studium Nauczycielskim w Kaliszu, gdzie pod okiem prof. Wacława Kosiorka oraz prof. Andrzeja Niekrasza doskonalił swoje umiejętności. To właśnie prof. Niekrasz przekonał go, że piórko i tusz to najtrudniejsze techniki rysunkowe, wymagające dużej precyzji i wnikliwości.
Po długiej przerwie Józef Mazurkiewicz powrócił do rysowania jako dojrzały człowiek, gromadząc ponad 600 prac, z których 300 poświęcił Kaliszowi. Jego rysunki najczęściej przedstawiają architekturę, wymagającą precyzyjnego połączenia sztuki z geometrią. W czasie rysowania, ze względu na pogarszający się wzrok, artysta posługuje się lornetką wojskową, co nie przeszkadza mu w doskonaleniu swojej techniki.
Wernisaż w KCK obejmował 10 rysunków związanych z Koninem, w tym przedstawiających takie obiekty jak fara, synagoga, dom talmudyczny, ratusz, plac Wolności i ul. Śliską. Dodatkowo, na wystawie znalazły się prace przedstawiające Bieszczady, Beskid Niski oraz fragmenty świeckiej architektury. Artysta ma w swoim portfolio także rysunki z Biecza, Pyzdr i Kalisza, a obecnie pracuje nad rysunkami z Kazimierza Biskupiego.
Józef Mazurkiewicz jest autorem tomów poezji „Konin moje miasto” (2014) oraz „Spacer po Kaliszu. Album obrazów i słów” (2018), w których poetycko opisuje miasta, które są dla niego ważne. Jego prace, zarówno te plastyczne, jak i literackie, stanowią piękne świadectwo pasji do sztuki i głębokiego związku z miejscami, które odwiedza.