W tym roku mija 25 lat od święceń biskupich i ingresu do katedry włocławskiej Księdza Biskupa Bronisława Dembowskiego. 20 kwietnia br., a więc dokładnie w rocznicę dnia, w którym Dostojny Jubilat przyjął sakrę biskupią, Diecezja Włocławska będzie obchodzić jubileusz swojego poprzedniego biskupa. Ksiądz Biskup Wiesław Mering zaprasza wszystkich kapłanów diecezji na uroczystą Mszę św. do Bazyliki Katedralnej we Włocławku w dniu 20 kwietnia br. (czwartek) o godz. 11, której będzie przewodniczyć Dostojny Jubilat, a homilię wygłosi ks. abp Henryk Muszyński, główny konsekrator ks. bp. Dembowskieg
Biskup Bronisław Dembowski urodził się 2 października 1927 r. w Komorowie, powiat Ostrów Mazowiecka. Miał czworo starszego rodzeństwa. W wieku dziesięciu lat został osierocony przez ojca. W 1942 r. jego matka i jedna z sióstr zostały rozstrzelane w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. Należał do Armii Krajowej. Po Powstaniu Warszawskim znalazł się w Mościcach koło Tarnowa, gdzie w 1946 r. uzyskał maturę. W latach 1946–1950 studiował filozofię na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pisał pracę u profesora Tatarkiewicza. Przez rok pracował w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach jako wychowawca chłopców.
W 1950 r. wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 sierpnia 1953 r. z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego. Był wikariuszem w par. Piastów. W 1955 r. rozpoczął studia na Wydziale Filozofii KUL. W 1961 r. uzyskał doktorat w zakresie filozofii teoretycznej. W latach 1956–1992 był rektorem kościoła pw. św. Marcina w Warszawie. Od 1957 r. do 1992 r. był asystentem kościelnym KIK w Warszawie. Współorganizował ogólnopolskie duszpasterstwo niewidomych i do 1975 r. był duszpasterzem niewidomych w archidiecezji warszawskiej.
Od 1962 r. wykładał historię filozofii w ATK. W czerwcu 1969 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Rok później rozpoczął wykłady z historii filozofii w Warszawskim Seminarium Duchownym. W latach 1969–70, 1975–76 przebywał na urlopie naukowym w USA. W 1981 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 r. zwyczajnym. Od 1982 r. był dziekanem Akademickiego Studium Teologii Katolickiej, które w 1988 r. stało się PWT. W stanie wojennym przy współpracy ks. Dembowskiego przy kościele św. Marcina zawiązał się Prymasowski Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności. W 1988 r. brał udział w obradach tzw. Okrągłego Stołu.
W dniu 25 marca 1992 r. została ogłoszona decyzja Ojca Świętego Jana Pawła II o mianowaniu ks. Dembowskiego biskupem włocławskim, święcenia przyjął 20 kwietnia 1992 r. Jako biskup był członkiem Rady Naukowej konferencji Episkopatu Polski (KEP), Rady ds. Ekumenizmu, ds. Apostolstwa Świeckich, ds. Dialogu Religijnego, przewodniczącym Komitetu ds. Dialogu z Niewierzącymi (1996-2004), współprzewodniczącym Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim i Kościołem Starokatolickim Mariawitów, był nadal od 1984 r. Krajowym Duszpasterzem Odnowy w Duchu Świętym, był członkiem Międzynarodowej Rady Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej (ICCRS) od 1991 do 2001, asystentem kościelnym Rady Ruchów Katolickich w Polsce.
Jako biskup włocławski utworzył 16 nowych parafii, reerygował kapitułę przy kolegiacie sieradzkiej (1993), dokończył przerwany przez śmierć biskupa Jana Zaręby (1986) II Synod Diecezji Włocławskiej i promulgował jego dekrety (1994), utworzył trzy wikariaty duszpasterskie (1993) i dokonał nowej organizacji dekanatów (1994), erygował Radę Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich (1999), gościł w Licheniu Ojca Świętego Jana Pawła II (1999), przeprowadził w diecezji nawiedzenie przez figurę Matki Bożej Fatimskiej (1996) i rozpoczął nawiedzenie parafii przez obraz Jezusa Miłosiernego, złożył dwa sprawozdania ze stanu diecezji Stolicy Apostolskiej podczas wizyt ad limina (1993, 1998), zamknął proces informacyjny 108 męczenników II Wojny Światowej (1996) oraz przewodniczył uroczystościom związanym z dziękczynieniem w diecezji za ich beatyfikację (1999), a także wielu uroczystościom jubileuszowym roku 2000.
