GALERIA ULICZNA ŚWIATOWEGO MALARSTWA MARIUSZA HERTMANA

W ramach NOCY KULTURY (18 września 2015 r.) Galeria CKiS Wieża Ciśnień zainaugurowała działalność Galerii Ulicznej Światowego Malarstwa Mariusza Hertmana.

Celem tej artystycznej inicjatywy kaliskiego fotografika jest przybliżanie mieszkańcom kanonicznych dzieł malarskich.

Pierwszą pracą prezentowaną na elewacji naszej Galerii jest obraz Luciana Freuda pt. „Benefits Supervisor Sleeping”. Prace będziemy zmieniać co kilka tygodni. Pokazane zostaną m.in. El Greco „Widok na Toledo”, „Żniwa” Pietera Bruegela (starszego) oraz Agnolo di Cosimo zwanego Bronzino „Alegoria z Wenus i Kupidynem”. Uzupełnieniem są biogramy autorów oraz opisy okoliczności powstania prac.

2. Kolejną pracą prezentowaną na elewacji Galerii jest  drzeworyt Wielka fala w Kanagawa z cyklu 36 widoków na górę Fuji (1830-1833) – Jest najbardziej znaną pracą Hokusaia Katsushika oraz jednym z najbardziej rozpoznawalnych przykładów sztuki japońskiej na świecie. Przedstawia olbrzymią falę zagrażającą trzem łodziom na morzu u wybrzeża Kanagawy.

3. Reprodukcja "Pokłonu Trzech Króli" Jana Gossaerta, to kolejne dzieło prezentowane w Ulicznej Galerii Światowego Malarstwa Mariusza Hertmanna. Jan Gossaert zwany Mabuse żył w latach ok. 1478 – 1532 i jest uznawany za najbardziej wszechstronnego artystę północnego renesansu.

"Ciekawym wydźwiękiem tego obrazu jest jego wielokulturowość". Baltazar, mędrzec, który przyniósł Jezusowi mirrę, jest tutaj przedstawiony po raz pierwszy w malarstwie europejskim jako osoba czarnoskóra. Nigdy wcześniej Baltazara tak nie przedstawiano. Jego ubiór jest egzotyczny: adamaszek, haftowany i naszywany kamieniami i złotem, jedwab oraz futrzany pręgowany kołnierz płaszcza, ale buty robią szczególne wrażenie. Skóra z jakiej je wykonano została tak wyprawiona, że widać przez nie palce a nawet paznokcie  Drugą ciekawą rzeczą nawiązującą do średniowiecznej tradycji malarskiej jest przedstawienie miejsca narodzenia Chrystusa. Zazwyczaj było ono przedstawiane jako ruina jakiegoś kościoła, katedry, zamku. Na tym obrazie również mamy do czynienia z tym elementem. Po prawej stronie Matki Boskiej jest piękna kolumna, nad jej głową łuk, z boku fryz. Widać, że jest to miejsce, które kiedyś było wspaniałe, a potem podupadło".
Oryginał tego niesamowicie kolorowego obrazu można oglądać w National Gallery w Londynie, a jego reprodukcję na ścianie Galerii CKiS “Wieża Ciśnień” przy Ul. Kolejowej 1a

4. W galerii ulicznej światowego malarstwa Mariusza Hartmana teraz możemy oglądać obraz „Zdjęcie z krzyża” Rogiera van der Weyden’a, jednego z głównych reprezentantów gotyckiego realizmu . To przykład późnogotyckiego holenderskiego malarstwa tablicowego.
Ten monumentalny obraz ołtarzowy, przedstawia jedną ze scen pasyjnych – moment zdjęcia Chrystusa z krzyża. Postaci mają niemal naturalne rozmiary. Płytka przestrzeń, iluzja złoconego drewna oraz maswerki w górnych rogach przywodzą na myśl rzeźbione w drewnie i polichromowane ołtarze. Spotęgowany ładunek realizmu w kształtowaniu postaci i niezwykle plastycznie opracowane postaci potęgują wrażenie, iż mamy do czynienia z rzeźbionym poliptykiem. Obecnie praca ta znajduje się w zbiorach Muzeum Prado w Madrycie.

. Reprodukcja „ Panny z Avignon” Pablo Picassa.
Panny z Avignon (fr. Les Demoiselles d'Avignon) – jedno z najbardziej znanych malowideł Pabla Picassa przedstawiające pięć kurtyzan z ulicy d'Avinyo w Barcelonie blisko której mieszkał artysta. Picasso rozpoczął prace nad obrazem we Francji w 1907 i ukończył go latem tego samego roku. Jest to olej na płótnie, o wymiarach 243,90 cm na 233,7 cm. Obecnie obraz należy do najcenniejszych zbiorów nowojorskiego Museum of Modern Art. W lipcu 2007 roku w setną rocznicę powstania obrazu tygodnik Newsweek opublikował obszerny artykuł na jego temat, nazywając obraz "najbardziej wpływowym dziełem sztuki ostatnich 100 lat"

6. „Łaźnia turecka” Jeana-Auguste'a-Dominique'a Ingresa
Łaźnia turecka (fr. Le Bain turc) – obraz olejny Jeana-Auguste'a-Dominique'a Ingresa namalowany w 1862. Przedstawia on grupę odalisek i kąpiących się kobiet z haremu. Podczas pracy nad obrazem Ingres nie malował model, lecz powtórzył szereg postaci i motywów ze swoich wcześniejszych obrazów. Centralna postać obrazu jest dokładnie skopiowaną postacią z obrazu „Kąpiąca się”. Również odaliska z podniesionymi rękami umieszczona na pierwszym planie jest kopią szkicu wykonanego w 1818 roku przedstawiającego żonę malarza Madeleine Chapelle. Erotyczna tematyka dzieła nie wywołała – w odróżnieniu od powstałego rok później „Śniadania na trawie” – skandalu, gdyż obraz przez dłuższy czas pozostawał w kolekcjach prywatnych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


Ta witryna używa plików Cookie. Aby zapewnić jej poprawnie działanie, konieczne jest ich zatwierdzenie.