Z jednej strony w zajęciach pt. „Jeden niepowtarzalny dzień” organizatorzy wykorzystali tradycyjne techniki malarskie (farby, pastele, kredki, pisaki), z drugiej zaś w akcji „Magiczne pudełko” skoncentrowali się na przedmiotach bezużytecznych i nadawali im nowe formy, szukali nowego przeznaczenia. Stworzone obiekty zamknięto w specjalnie przygotowanych kartonowych, podświetlanych pudłach i od tego momentu były postrzegane jako cień, co nadawało im nowego metaforycznego znaczenia. Recyclingowy charakter miały również zajęcia, na których konstruowane były rzeźby i roboty, np. robot do sprzątania domu, niezwykle nowoczesny telewizor i niezidentyfikowana postać z gier komputerowych.
W warsztatach zatytułowanych „Jestem częścią maszyny” młodzież pracowała w grupach tworząc zbiory z przygotowanych wcześniej części maszyn i urządzeń, które dawno już przestały działać. Młodzież wykorzystała swoje zdolności, doświadczenia i wyobraźnię w celu stworzenia wyjątkowych obiektów będących symbolem poszczególnych grup, aby na koniec połączyć je w jedną wielką machinę.
Największą spontanicznością charakteryzowała się twórczość najmłodszej grupy. Przedszkolaki odważnie wykorzystywały przygotowane dla nich materiały malarskie i z dużą ekspresją nanosiły obrazy.
Po raz kolejny spotkanie w “Namiocie Sztuki” udowodniło, że w twórczej i swobodnej atmosferze powstają rzeczy niezwykłe. Każdy może zostawić na zewnątrz nieśmiałość, skrępowanie i przekonanie, że nic nie potrafi. Poprzez twórcze działania organizatorzy starają się nauczyć dzieci i młodzież innych niż słowa form komunikowania się, przekonać do pracy zespołowej i podejmowania wspólnego wysiłku. A wszystko po to, by efekt był nieprzewidywalny, a tym samym wyjątkowy.
