Najstarsza zachowana świecka budowla w mieście. Położona przy dawnym rynku kamienica została w pierwotnym kształcie wzniesiona w 2 poł. XVI w. i należała do rodziny Zemełków. Podarowana w 1600 r. przez Jana Zemełkę (1539-1607) konińskim mansjonarzom pozostawała w ich rękach do 1773 r. W latach 1773-1779 stanowiła własność miasta, które prawdopodobnie, co najmniej od 1762 r., korzystało już z części pomieszczeń, gdyż w Koninie nie było w tym czasie budynku ratusza. W 1779 r. została sprzedana kupcowi Józefowi Sierawskiemu, utrzymującego w Koninie skład win węgierskich, a kilkadziesiąt lat później stała się własnością zamożnego kupca, Walentego Modrzejewskiego. Tenże w 1866 r. podarował kamienicę na własność ogółowi mieszkańców katolików z przeznaczeniem na pomieszczenie szkoły męskiej gimnazjum lub progimnazjum. Odtąd do 1938 r. budynek służył celom szkolnym, początkowo było w nim progimnazjum, w latach 1907-1919 szkoła handlowa, a następnie gimnazjum humanistyczne.

Dawna kamienica Zemełki była prawdopodobnie w 2 połowie XVII i w XVIII w. jedynym w pełni murowanym domem w mieście. Tutaj schronili się mieszkańcy Konina w trakcie walk ze Szwedami i związanego z tym pożarem miasta w 1656 r. Z miejscem tym związane jest wiele wydarzeń na trwale zapisanych w historii Konina, o czym świadczy szereg pamiątkowych tablic znajdujących się na jej murach. W pobliżu dawnej szkoły w dniu 11 listopada 1918 r., kiedy niemieccy żołnierze otworzyli ogień do cywilnej ludności, zginęło 7 mieszkańców miasta. Pod murem budynku w dniu 22 września 1939 r. w publicznej egzekucji rozstrzelano dwóch zakładników spośród mieszkańców: Aleksandra Kurowskiego i Mordche Słodkiego.

Mamy nadzieję, że projektom remontu, przebudowy i adaptacji ze szczególną uwagą przyglądać się będzie nowy Konserwator Zabytków.