By umożliwić obejrzenie niezwykłych dzieł artystów z dwóch pokoleń, organizatorzy wystawy przedłużyli ją aż o tydzień. Warto było, gdyż przed widzem malował się widok podwójny - starannie przygotowanej ekspozycji i niezwykłego obrazu, który zawsze daje drewno. Drewno - które w zależności od podejścia artysty - jest ciepłe i piękne. A „korespondowanie” za jego pośrednictwem to naprawdę wielka umiejętność i wielka radość.

Widać to w każdej z prac Antoniego Grabowskiego i Stanisława Kośmińskiego. A skojarzenia rzeźbiarzy przy wykorzystaniu każdego z drewnianych klocków są przewspaniałe. Drewno - za te opiekę i czułość - odwdzięczyło się przepięknymi trójwymiarowymi eksponatami, które chce się dotknąć. Wręcz posmakować.

Źródło i fotografie: www.konin.pl