Matka Poli Negri pochodziła z Brdowa, czyli ziemi kolskiej, dlatego ta gwiazda niemego kina stała się bohaterką ostatniego przedstawienia. To persona niezwykła - wyszła z nędzy, wywalczyła miejsce na najwyższym szczycie przemysłu filmowego, a później z tego szczytu spadła. W rolę tytułowej bohaterki wcieliło się aż 9 kobiet, co pozwoliło zobrazować jej losy od wczesnego dzieciństwa po sędziwą starość. Przez scenę przewinęły się dziesiątki utalentowanych aktorów, tańczących, śpiewających, bawiących, wzruszających publiczność do łez. Do tego urok starego kina, kostiumów i rekwizytów, czar archiwalnych filmów w tle, szlagierowa muzyka, zapach cygara. Takich doświadczeń się nie zapomina. Kto nie był, już tych emocji nie pozna, a kto był, na zawsze zachowa je w sercu.

Patronem duchowym tej sztuki, jak każdej wcześniejszej,  pozostaje Czesław Freudenreich, od wspomnienia którego zaczęła się cała ta przygoda z teatrem w Kole. Sprawca przedsięwzięcia Dariusz Matysiak, w przerwie spektaklu, przybliżył publiczności postać byłego właściciela fabryki. Na widowni zasiadali goście z innych miast, którym należała się krótka charakterystyka działalności naszego rodaka. Przy okazji wystawienia sztuki zbierane były pieniądze na wybudowanie w Kole pomnika - ławeczki Czesława Freudenreicha.

Inicjatywa pozostaje otwarta, można ją wesprzeć za pośrednictwem Miejskiego Domu Kultury. Artyści wsparli inicjatywę zyskiem z grudniowych występów. Po ostatnim wystawieniu sztuki zlicytowane zostało łóżko, świadek miłosnych uniesień Poli Negri i Rudolfa Valentino. Gorący rekwizyt nabył p. Andrzej z Milanówka za kwotę 700 złotych, a suma ta także zasiliła konto zbiórki.

Stałym elementem wystawień są podziękowania - reżyser każdemu odtwórcy roli osobno, zespół swojemu przewodnikowi, starsi aktorzy młodzieży, itd. To niezwykle miły moment wieńczący wspólną grę, pełen wdzięczności i serdeczności. Reżyser jak zawsze podziękował wszystkim zaangażowanym w powstanie musicalu, a gdy kurtyna zamykała się, sceniczna rodzinka tańczyła na scenie!

Kiedy kurtyna zapadła, aktorzy, osoby współuczestniczące w powstaniu przedstawienia, przyjaciele, sponsorzy, spotkali się w węższym gronie, by porozmawiać o spektaklu. Na pamiątkę wspólnej gry powstały kalendarze ze zdjęciami z występów oraz krótki film z przesłuchań i prób, pełen zabawnych zdarzeń. W kuluarach można było przysłuchać się opiniom o sztuce. Każdy uczestnik wyniósł swoje, indywidualne emocje i wzruszenia. Były słowa podziwu, czasem niedowierzania, jak wspaniałe widowisko wystawili aktorzy - amatorzy, którzy zabrali widzów w trzygodzinną podróż po innym (ciekawszym, barwniejszym?) świecie. Zaskoczeniem dla ekipy był piękny i smaczny tort, jaki z potrzeby serca upiekła dla zespołu pani Iza, wielka fanka działalności aktorów - amatorów.

Jesienią dzięki Dariuszowi Matysiakowi i wspaniałemu zespołowi aktorskiemu powróci do życia kolska pisarka i poetka Stanisława Fleszarowa-Muskat.

Dokładnie 100 lat temu urodziła się w rodzinie nauczyciela Władysława Krzyckiego i Antoniny Anny Wandy z Isakiewiczów. Wychowywała się i początkowe wykształcenie odebrała w Kole, gdzie jej ojciec był kierownikiem szkoły, a później burmistrzem. Tu ukończyła Publiczną Szkołę Powszechną oraz Prywatne Gimnazjum Koedukacyjne Towarzystwa Oświata. Jako kilkunastoletnia dziewczyna publikowała swoje wiersze na łamach lokalnej "Gazety Kolskiej".

Ale o tym w swoim czasie. Jej twórczość zobaczymy w sztuce zatytułowanej "Czarny warkocz".

Czekamy.