W drugich tegorocznym warsztatach wzięło udział 11 osób z całej Polski (niektórzy z uczestników wzięli w nich udział po raz drugi). Spotkanie było połączone z rekolekcjami, gdyż ikona nie jest zwykłym obrazem religijnym, a pisanie ikon nie jest tylko zwykłym malowaniem, ale - zgodnie z tradycją ikonopisania - czynnością świętą. Dlatego też każdego dnia uczestnicy wprowadzani byli w wybrane zagadnienia z teologii ikon, poznając ich historię i ucząc się je czytać. Każdego też dnia spędzali czas na medytacji przed wybraną ikoną. Praktyczne wykorzystanie otrzymanych informacji rozpoczęło się wraz z wybraniem przez początkujących ikonopisarzy konkretnej ikony (bądź też jej detalu), którą zamierzali napisać. Większość uczestników warsztatów zdecydowała się na przedstawienia maryjne, część na przygotowanie tzw. Mandylionu - „ikony ikon” przedstawiającej oblicze Chrystusa wpisane w nimb krzyżowy, ukazane na białej chuście.

Prowadząca warsztaty ikonopisarka Janina Krauze z Bieszczad, wyjaśniła, iż napisanie ikony jest trudne, pracochłonne i wymagające, jednak uzyskany efekt jest wart zaangażowania włożonego w pracę twórczą: „Trzeba panować nad ręką, nad kreską. Ważne jest, aby w trakcie pracy z pędzlem ręka nie drżała. W przeciwnym razie efekt będzie inny od oczekiwanego. Potrzebne jest skupienie, koncentracja i cierpliwość”.

Uczestnicy licheńskich warsztatów pracowali na bazie kanonu pisania ikon ustalonego już w pierwszych wiekach istnienia chrześcijaństwa.

Słowo „ikona” pochodzi z języka greckiego („eikon”). Ikona jest obrazem sakralnym powstałym w kręgu kultury bizantyńskiej, wyobrażającym przede wszystkim postać Chrystusa i Maryi. Może także przedstawiać apostołów, świętych, sceny biblijne lub też liturgiczno-symboliczne.

Następna edycja warsztatów, w której  mogą wziąć udział osoby nie mające wcześniej doświadczenia w malarstwie, planowana jest w Sanktuarium na 19-22 października br.