Podobnie jak cała idea Międzynarodowego Dnia Głuchych, idea Warsztatów miała na celu uświadomienie społeczeństwa o problemach osób nie(do)słyszących. Choć Międzynarodowy Dzień Głuchych i Języka Migowego przypada na 24 września, to jednak w Kole Warsztaty odbyły się właśnie dziś. Zajęcia odbywały się w budynku Hali Sportowej im. Agaty Mróz – Olszewskiej, zmarłej w 2008 roku na 138-krotnej reprezentantki Polski w siatkówce, dwukrotnej Mistrzyni Europy z 2003 oraz 2005 roku.
Święto Międzynarodowego Dnia Głuchych i Języka Migowego obchodzone jest od 1958 roku. Obchody mają na celu zwrócenie uwagi polityków, władz i społeczeństwa na osiągnięcia osób głuchych oraz na problemy, z którymi się stykają na co dzień. Na Świecie żyje około 70 milionów osób głuchych, z czego blisko 80% mieszka w krajach rozwijających się, a więc nie mogą oni liczyć na właściwą opiekę medyczną oraz dobre wsparcie socjalne. Co ciekawe, najwłaściwszym terminem na określanie osób, które nie słyszą jest sformułowanie “głuchy”. Wiadomo wtedy, że niepełnosprawność nie jest podwójna (a przecież można niestety odnieść takie wrażenie, gdy stosuje się określenie “głuchoniemy”). Takie określenie też nie stygmatyzuje. Natomiast określenie “niedosłyszący” nie zawsze musi odzwierciedlać pełny obraz sytuacji (gdy chodzi o osobę, która zupełnie nie słyszy).
Zarówno Pani Adrianna, Jak i Pan Olgierd oraz Pani Aleksandra podkreślali jednocześnie, że nie istnieje coś takiego, jak międzynarodowy język migowy. Uzasadniali to faktem, że każdy język posiada własną gramatykę. Podkreślono zarazem, że istnieje również Polski Język Migowy (określany skrótem PJM). Rozwiano także inne mity, dotyczące języka migowego. Na przykład taki, że porozumiewanie się z osobą głuchą za pomocą kartki papieru nie zawsze musi być dobrym pomysłem.
Zaznaczono także, że język migowy może się przydać także osobom, które kłopotów ze słuchem nie mają. W jaki sposób? Na przykład do porozumiewania się w dużym hałasie, przez szybę, albo… ze zwierzętami! Przykłady te dobitnie pokazują, że naprawdę warto uczyć się języka migowego. Inne są znaki języka migowego w każdym języku. To powoduje, że – jeśli wykonujemy określony gest tego języka w danym kraju – nie możemy oczekiwać, że na pewno zostaniemy zrozumiani, jeśli wykonamy podobny gest w miejscu, gdzie obowiązuje inny język i inna gramatyka.
Od 13:00 do 16:30 odbywały się same Warsztaty na temat Kultury Głuchych i warsztaty języka migowego, natomiast od 16:30 do 18:00 odbywał się grill integracyjny.
Zajęcia były prowadzone w taki sposób, by nie można było się nudzić. Były bardzo ciekawe i często nawet można było z poczuciem humoru podejść do poważnych spraw. Mogło się nawet okazać, że danego gestu Polskiego Języka Migowego uczestnik warsztatów nie wykonał całkowicie źle, a jedynie… zmienił jego znaczenie. Sam pamiętam takie sytuacje z czasów, gdy studiowałem Pracę Socjalną z Resocjalizacją w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Koninie. Każdy gest trzeba odwzorować bardzo dokładnie, i to zarówno jeśli chodzi o ułożenie dłoni, jak i o tempo wykonywania poszczególnych gestów. Nieprawidłowo wykonany gest może zostać odebrany przez osobę głuchą niejednoznacznie lub po prostu źle… Niemniej jednak nie warto się zniechęcać. Nauka Polskiego Języka Migowego może nam w przyszłości otworzyć drzwi na przykład do bycia wykwalifikowanym Tłumaczem Języka Migowego. Posługiwanie się językiem migowym z pewnością ułatwi nam także komunikację z osobami głuchymi oraz zrozumienie ich Świata i potrzeb.

Robert Woźniak