Sklep jest „ kultowy”, bo jako pierwszy sprzedawać zaczął „ pocztówki dźwiękowe”, czyli pirackie nagrania światowej sławy przebojów, dzięki czemu my, wówczas nastolatkowie, słuchać mogliśmy tego wszystkiego co się grało na świecie. Drugim, ważnym aspektem sklepu było urządzenie do „ nabijania długopisów”. Wyobraźcie sobie młodzi, że PRL technologicznie nie nadążał z tak złożoną maszynerią, jak wkład do długopisu. Na dodatek do jego produkcji potrzebny był deficytowy plastik. W związku z tym szczęśliwi posiadacze długopisów musieli je nosić do Pana Nitki, gdzie za niewielką odpłatnością, napełniano je tuszem. Cóż , że wyciekały.