. Oto, jak schwytanie Tarejwy opisuje „Dziennik Warszawski" nr 160 z 1864 roku:

„(...) Oficer, wtowarzystwie 30 żołnierzy otoczył klasztor w Lądzie i przystąpił do najskrupulatniejszej rewizji. Przybywszy do zakrystii, kazał otworzyć wielką szafę sięgającą aż do sufitu. W górze tej szafy, tajemne przejście prowadziło do rodzaju celi mającej sążeń kwadratowy i sięgającej aż po dach. Tam ukrywał się Maks, ilekroć wojska schodziły do klasztoru. Został on ujęty."

Nie czekając na wynik dalszej rewizji, pod silną eskortą wsadzono Tarejwę na wóz wyścielony słomą i czym prędzej, bojąc się pewnie, by znów nic zniknął lub próby jogo odbicia, odwieziono do Konina.

Nim będziemy towarzyszyć mu w tej drodze - zatrzymajmy się jeszcze w Lądzie. Po sukcesie wojsko przystąpiło do gruntownej rewizji, która trwała od 3.00 w nocy do 14.00 po południu.

Po jej przeprowadzeniu wszystkich 11 zakonników, jacy byli w Lądzie, popędzono pieszo do Konina, gdzie w trybie doraźnym oddano pod sąd wojskowy „za ukrywanie ważnego przestępcy państwowego ks. Maksyma Tarejwy". Po szybkiej rozprawie skazano Gwardiana o. Emiliana Ołtarzewskiego na 5 lal katorgi, wikarego o. Eugeniusza Nienałtowskiego na 4 lata katorgi, a dalszych na zesłanie.

Znów sięgnę do Kroniki Zakonu:

„(...) a wszystkich zakonników na przewiezienie do Syberii. Przejeżdżali przez Warszawę, stanęli przy rogatkach i od naszych ojców na dalszą drogę zostali cokolwiek zaopatrzeni."

Obraz :" Żegnaj Europo" Zesłańcy w drodze na Sybir