Zaiste, „wielkie rzeczy robił" Tarejwo w Lądzie!

Za jego to przyczyną atmosfera stawała się coraz bardziej gorąca.

„Stworzone były poczty narodowe, to jest każdy dwór był obowiązany niezwłocznie przesyłkę odebraną posłać dalej do sąsiedniego dworu i dalej, aż do dojścia we właściwe miejsce. Przewożeniem tych przesyłek - wspomina Chmielewski - zajmowałem się ja z bratem. A była to rzecz niełatwa, bo majątek rodziców znajdował się niż przy głównym trakcie z Konina do Pyzdr, na którym ruch wojska był bardzo częsty, tak że nie było dnia. żeby jakiś oddział kozaków, to huzarów lub piechoty nie przechodził, a bardzo często wstępowali do dworu. (...) Prawda, że mieliśmy ostrzeżenie o każdym ruchu jak najmniejszych wojsk, czy to wyszli z Konina, czy Słupcy, czy Pyzdr, to już sztafety obywatelskie konne ostrzegały na wszystkie strony dwór od dworu, i to co koń wyskoczy. Na te sztafety, pamiętam, zawsze mieliśmy u nas dwa wierzchowce gotowe, jeden dla mnie, drugi dla brata.

Poczty narodowe najczęściej przenosiliśmy pieszo lub bryczką, bo konno było niebezpiecznie. Zaczął się ruch coraz większy przejazdu osób rozmaitych, którzy wylegitymowawszy się dowodami Rządu Narodowego, jedni jako dowódcy przyszłych oddziałów, drudzy jadący z rozmaitszymi misjami, jedni uzbrojeni inni bez broni - żądali koni do dalszej drogi, na co także kilka koni gotowych stało w stajni. (...)