Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1912 roku przez dwa lata studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po czym powróciła do Lisewa i zajęła się administrowaniem odziedziczonego po śmierci Cecylii Przyłubskiej majątku. W 1914 roku zadebiutowała na łamach „Słowa Polskiego” (nr 50) dwoma wierszami, z których jeden zatytułowany był Czemu? Wyrażały one jej młodzieńczy protest przeciw okropnościom wojny.

W 1923 roku pisarka wróciła na polonistykę, ale na Uniwersytet Warszawski, by 1927 roku uzyskać magisterium z kolei na Uniwersytecie Poznańskim. Zbiegło się to z wydaniem jej pierwszej powieści Tańczące siostry. Książka opublikowana w wydawnictwie „Rój” została pozytywnie zrecenzowana przez Melchiora Wańkowicza, który w tej historii dwóch sióstr stryjecznych nie mogących zdobyć odpowiednich dla ich pozycji społecznej mężów i nie umiejących poświęcić się innym sprawom i ideom, a ostatecznie sprzedających swój majątek i wyjeżdżających za granicę (jak czyniło to w pierwszych latach niepodległości wiele szlachcianek), dostrzegał ostatni relikt literatury szlacheckiej.

Po wybuchu II wojny światowej i wkroczeniu Niemców do Wielkopolski Leszczyńska-Mittelstaedt zostaje w listopadzie 1939 roku wraz z grupą ziemian wysiedlona najpierw do Konina a potem do Tarnowa.

Pisarka zmarła 30 kwietnia 1974 roku w Wojniczu, a pochowana została w rodzinnym grobowcu w Skulsku, który nazywany bywa przez miejscowych „Złamane życie”.