Budowa pomnika realizowana była w ramach wybranego głosami mieszkańców wniosku zgłoszonego do Konińskiego Budżetu Obywatelskiego. Jego pomysłodawcą jest młody koninianin Dominik Szopa, zafascynowany historią Żołnierzy Wyklętych.

Konińscy Wyklęci działali w ramach sporej organizacji, noszącej kryptonim „Pociąg”, występującej pod nazwą Komenda Powiatowa w Koninie krypt. „Pociąg”. Batalion obejmował swą siecią terenową powiaty koniński i kaliski. Od października 1945 r. oznaczony był jako Kierownictwo Walki z Bezprawiem krypt. „Pociąg”. Komendantem był ppor. Feliks Gruberski „Artur”, „Rybak”, zastępcą – sierż. Stefan Osiński „Florian”, szefem wywiadu II-K – ppor. Czesław Surowiecki „Czujny”.

Pluton szkieletowy „Słupy” sformowano z sił placówki w Słupcy, dowódca – Jerzy Pawlicki „Czarny Orzeł”, „Sęp” (stan: 23 żołnierzy). Placówka prowadziła aktywną działalność dywersyjną, została rozbita w wyniku aresztowań 19 maja 1946 r. Pluton szkieletowy krypt. „Długi” sformowano z sił placówki w Sompolnie, komendant Kazimierz Jabłoński „Kruk”, „Biały” (stan: 20 ludzi). Grupa bojowa „Leśnik”, występująca pod nazwą „Dowództwo Terenu Zakwaterowania 7 d”, „por. „Leśnik”, dowodzona kolejno przez Jana Augustyniaka „Jastrzębia” i Feliksa Furmańskiego (stan: 10 ludzi). Dyslokacja: pow. Konin i Koło. Grupa wykonała 5 akcji dywersyjnych. Została rozbita przez PUBP Koło w wyniku doniesienia agenta o krypt. „Wilk”. Grupa SOS krypt. „Leśna”, dowódca sierż. Gabriel Fejcho „Ogień”, „Bury” (stan: 35 ludzi), działała na terenie Sompolna, Dębów Szlacheckich, Boguszyc, Wierzbinka, Bugaju, Wierzbi, Cichenku, Izbic Kujawskich, Koła, Babiaku, Mchu, Mąkolna, Lubstawa (pow. Koło) oraz Gosławic, Kramska, Skulska, Wąsowa i Ślesina (pow. Konin), a także Jerzmanowej (pow. Włocławek). Do 11 kwietnia 1946 r., tj. do chwili jej likwidacji przez siły reżimu komunistycznego, grupa „Ognia” dokonała 37 akcji zbrojnych. W rozbiciu struktury dowodzonej przez „Ognia” oprócz UB i MO brały udział jednostki NKWD. Pluton 3 krypt. „Beczka” (Dęby Szlacheckie), dowódca Czesław Marciniak. Pluton 4 krypt. „Wierzba” (Kazimierz Biskupi) – dowódca Roman Kin. Oddział SOS – dowódca Józef Bahniuk „Poziomka” (rejon działania: północna część pow. konińskiego). Stan oddziału 10 osób. Drużyna SOS z Izbicy – dowódca Longin Zakrzewski „Żbik”. Pluton krypt. „Starzy” (Osada Kramsk) – dowódca Stanisław Szewczykowski vel Siewczyński.

Sztab batalionu „Pociąg” zlokalizowany był w młynie w Czarnkowie k. Konina, gdzie stacjonowała ochrona batalionu (Stefan Osiński „Florian”). W miejscu dowodzenia ukryto również radiostację. W maju 1946 r. jednostki wchodzące w skład „Pociągu” osiągnęły stan 300 żołnierzy.

Praca „Pociągu” została zdezorganizowana po aresztowaniu 12 kwietnia 1946 r. ppor. „Ognia” i Józefa Kubackiego „Wichra”, a następnie 11 maja 1946 r. ppor. Feliksa Gruberskiego „Artura”. Obydwu dowódców skazano na karę śmierci, którą wykonano 9 maja 1946 r. na „Ogniu” a 3 stycznia 1947 r. na „Arturze”.

W uroczystym odsłonięciu pomnika, usytułowanego na skwerze koło SP 4, u zbiegu ulic Błaszaka i Legionów, uczestniczyli reprezentanci parlamentarzystów, samorządowcy, członkowie Strzelca i Grupy Rekonstrukcji Historycznej II LO, orkiestra dęta ZSGE, nauczyciele i młodzież szkolna, reprezentanci kombatantów i organizacji pozarządowych.