Drugą z nich był prof. Andrzej Kopcewicz, badacz twórczości irlandzkiego pisarza, prywatnie – sąsiad Nony Olejniczak, z którym mijali się wynosząc śmieci. Zażyłość z sąsiadem i twórczość Joyce’a przyniosły wymierne efekty w sztuce. Artystka nawiązała do poetyki śmietnika. Tam też zrealizowała pierwszą wersję performansu, zarejestrowaną przez Wojciecha Olejniczaka. Jak mówiła podczas otwarcia wystawy – udało jej się podstępem zwabić kolegę-sąsiada na osiedlowy śmietnik, gdzie czekała na niego niespodzianka. Pojawił się tam James Joyce, w tenisówkach, usiłując pożyczyć od widzów 5 szylingów. Po chwili wyłonił się młody James. Obaj próbowali nawiązać dialog z publicznością cytując fragmenty „Finnegans Wake”.

Performans był prezentowany jeszcze trzykrotnie, między innymi w Poznańskiej Galerii Nova i Collegium Novum UAM w Poznaniu. Z czasem stał się ekspozycją, wzbogaconą o fotogramy dokumentujące uprzednie prezentacje. Centralną częścią tej ekspozycji jest wózek, z którym poruszają się zbieracze rzeczy niepotrzebnych, buszujący po miejskich śmietnikach. W tle – ulokowani są dwaj bohaterowie pierwszego performansu – młody i starszy James Joyce.  Walizka – rodzinna pamiątka artystki, tekst stylizowany na pismo automatyczne i piosenka, płynąca ze starego telewizora umieszczonego na wózku (szkocka kołysanka „Don’t Cry In Your Sleep” z repertuaru Micka Moloneya).

Nona Cyplik-Olejniczak, poznańska artystka, pochodzi z Przemyśla. Jest absolwentką PWSSP w Poznaniu, malarką i performerką. W 2003 roku zrealizowała dokument fabularyzowany „Światła domu” we współpracy m.in. z konińskimi filmowcami – Andrzejem Mosiem i Zdzisławem Siwikiem.

Ekspozycja będzie otwarta dla zwiedzających do 28 listopada br. w Galerii CKiS „Wieża Ciśnień”.