Warsztaty rozpoczęły się w czwartkowy wieczór. Przez cały piątek, sobotę oraz niedzielny poranek uczestnicy warsztatów pracowali po okiem malarki – pani Janiny Krauze, która przekazywała wskazówki dotyczące sposobu złocenia ikon, prowadzenia pędzla przy ich pisaniu czy właściwego doboru barw.
Zdaniem artystki poziom, jaki prezentowali ikonopisarze-amatorzy uczestniczący w warsztatach był znacznie wyższy w stosunku do dwóch poprzednich edycji. Powodem takiego stanu rzeczy mógł być fakt, iż części z uczestników warsztaty na tyle się spodobały, że przyjechali na nie po raz kolejny. Jedną z takich osób była pani Maria Balińska z Torunia. „Zawsze interesowała mnie kultura wschodu. Kilkukrotnie miałam możliwość modlić się w cerkwi i zawsze urzekał mnie cerkiewny śpiew. W ten sposób zrodziła się w mojej głowie myśl, aby zrealizować swoje marzenia i spróbować napisać ikonę. Jestem na tych warsztatach drugi raz – wcześniej byłam z córką, a tym razem przybyłam samodzielnie”.
    
Spotkanie miało charakter religijny i stanowiło pewien rodzaj rekolekcji, gdyż trzeba pamiętać, iż ikona nie jest zwykłym obrazem religijnym, a pisanie ikon nie jest tylko zwykłym malowaniem. W związku z tym każdego warsztatowego dnia uczestnicy wprowadzani byli w wybrane zagadnienia z teologii ikon, poznając ich historię i ucząc się je czytać. Czas upływał także na medytacji przed wybraną ikoną. Praktyczne wykorzystanie otrzymanych informacji rozpoczęło się wraz z wybraniem przez ikonopisarzy konkretnej ikony, którą zamierzali napisać. Większość uczestników warsztatów zdecydowała się na przygotowanie ikon maryjnych (bądź ich fragmentów) pozostali podjęli się napisania ikony  Chrystusa w różnych przedstawieniach, bądź też ikon świętych. .Słowo „ikona” pochodzi z języka greckiego („eikon”). Ikona jest obrazem sakralnym powstałym głównie w kręgu kultury bizantyńskiej, wyobrażającym przede wszystkim postać Chrystusa i Maryi. Może także przedstawiać apostołów, świętych, sceny biblijne lub też liturgiczno-symboliczne.