Ocena: 12
Krzyż Wolności i Solidarności dla Pawła Kotlarskiego
Konin 17.10.2017 18:40
W dniu 17 października 2017 r. o godz. 12:00 w siedzibie Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu, w Sali im. Witolda Celichowskiego, odbyła się uroczystość wręczenia odznaczeń Krzyż Wolności i Solidarności. To wyjątkowe odznaczenie za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w PRL przyznaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej.
W imieniu Prezydenta aktu dekoracji dokonał Jan Baster, zastępca Prezesa IPN.
Wśród odznaczonych był mieszkaniec Konina Paweł Kotlarski, działacz niepodległościowy, polityk i społecznik.
Przypomnijmy Jego sylwetkę.
Paweł Kotlarski, ur. 14 IV 1961 w Lesznie. Absolwent Akademii Medycznej w Poznaniu, Wydz. Lekarski (1988), studiów podyplomowych z zakresu Zarządzania w Opiece Zdrowotnej na Akademii Medycznej i Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.
Od X 1981 członek NZS Akademii Medycznej w Poznaniu, XI/XII 1981 uczestnik studenckiego strajku solidarnościowego ze studentami WSI w Radomiu na AM.
Od 1983 w podziemnym ruchu wydawniczym; VIII 1984 – 1989 założyciel, redaktor (do nr. 23, następnie współredaktor), autor (ps. Krzysztof Koniński i Hipolit), drukarz i kolporter podziemnego pisma „Solidarni”, od 1986 „Solidarni Konin” w ramach podziemnej struktury Porozumienie Prasowe Solidarność Zwycięży. 1984-1985 współredaktor (z Jakubem Pietrzakiem), wydawca i drukarz pisma KOS „Ceglorz” przy Zakładach Przemysłu Metalowego H. Cegielski w Poznaniu. Wydawca i kolporter podziemnych wydawnictw, znaczków poczt podziemnych, tzw. cegiełek, przypinek, kaset. W 1985 współorganizator akcji ulotkowej w Koninie. W ramach działalności wydawniczej współpraca m.in. z Małgorzatą Joachimiak, Ewą Bugno-Zaleską, Wiesławem Olejnikiem, Ryszardem Stachowiakiem, Ewą Derbiszewską-Kotlarską, Januszem Kukiełą. 8 III 1986 aresztowany w Koninie, przetrzymywany w aresztach: w Koninie, Ostrowie Wlkp. i Poznaniu, 16 VI 1986 zwolniony, w VIII 1986 sprawę umorzono na mocy amnestii. W 1987 skazany przez Kolegium ds. Wykroczeń w Poznaniu za przenoszenie „Solidarnych Konin” (nr 20) na grzywnę. 29 VIII 1988 współinicjator (z Leszkiem Millerem) złożenia w Sądzie Wojewódzkim w Koninie pierwszego w tym mieście wniosku o rejestrację „S” Pracowników KWB Konin. 1988-1989 członek Regionalnej Komisji Koordynacyjnej „S” w Koninie, członek Komitetu Rejestracyjnego „S”. 1987-1989 instruktor i opiekun medyczny w niezależnej Polskiej Organizacji Harcerskiej.
1989-1990 wiceprzewodniczący TZR „S” w Koninie, w 1990 czasowo p.o. przewodniczący. 1989-1990 z ramienia tegoż członek Rady Porozumiewawczej Organizacji Niezależnych Regionu Konińskiego. I-IV 1990 członek KKW i KO przy Przewodniczącym „S” L. Wałęsie. 1990 okresowo przewodniczący Miejskiego KO „S” w Koninie, założyciel i przewodniczący Porozumienia Komitetów Obywatelskich Ziemi Konińskiej, członek Regionalnego Komitetu Wyborczego na rzecz Prezydentury Lecha Wałęsy. 1991-1993 poseł RP z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum. 1991-1992 w PC, członek władz krajowych partii.