Kiedy jechałem przez osiedle “Zatorze”, wydawało mi się, że widziałem tu już wszystko. Okazało się jednak, że się przeliczyłem. Nieopodal budynku Szkoły Podstawowej nr 12 natknąłem się na widok, który wprawił mnie w OSŁUPIENIE. Na środku wąskiej ścieżki z kostki ujrzałem… słup starej latarni. I pewnie jeszcze udałoby mi się jakoś przejechać obok niego, gdyby po jednej ze stron tej ścieżki nie znajdował się… żywopłot. Po drugiej stronie mamy natomiast krawężnik, a to oznacza, że próba przejazdu w tym miejscu wózkiem inwalidzkim lub spacerowym wiąże się z koniecznością przechylenia się na jedną stronę. O ile znajdziemy na takie manewry trochę miejsca, bo zaraz obok znajduje się przecież parking! Pozostaje więc zjechać na ulicę i ominąć przeszkodę, a także – stojące samochody. Żadne rozwiązanie nie jest więc w tej sytuacji idealne. Należałoby po prostu pozbyć się z tego miejsca słupa latarni.
Takich przypadków na osiedlu i w mieście – jak się okazuje – jest więcej, m.in przy ulicy Szymanowskiego. Kolejny uchwyciliśmy przy ulicy Nowowiejskiego 2, od skrzyżowania z ruchem okrężnym z ulicą Kleczewską. Jeszcze jeden znajduje się przy ulicy Szeligowskiego. Niektóre z tych miejsc stanowią jeszcze gorsze połączenie słupów latarni na środku starych, nierównych ścieżek z płyt chodnikowych…
Nie chcę powiedzieć, że to w Koninie “smutny standard”, niemniej jednak nie jest to rzadkość. Już wielokrotnie wspominałem o tym, że osobom z niepełnosprawnościami, osobom starszym, matkom z dziećmi w wózkach czy rowerzystom nie są potrzebne na ich drodze dodatkowe bariery architektoniczne i techniczne. Mamy nadzieję, że ktoś się w końcu tą sprawą zainteresuje i usunie kolejny absurd z naszej drogi…

Robert Woźniak