Gdy żołnierz bił się resztką sił,

Kto ginącemu w plecy wbił

Sierp zakrzywiony? Kto na ciemię,

Które śmiertelny zlewał pot,

Ten robotniczy spuścił młot,

By szybciej upadł trup na ziemię?

Pamiętaj, że to był ten sam

Nieprzebłagany, krwawy cham,

Ten sam despota azjatycki,

Co potem w biedzie, skamlał, że

On właśnie „ wielkiej” Polski chce

I wolnej, silnej, katolickiej…

Pamiętaj, że pewnego dnia

Ujrzałeś w pismach zdjęcia dwa  -

Wielkiej dodały ci energii –

Na jednym Stalin. Byczy chłop.

I ekscelencja Ribbentrop.

Ten sam … ten więzień z Norymbergi.

Uch, jak się śmieje Stalin ! Ech,

Jak nim serdeczny trzęsie śmiech

Papier, zdawałoby się, pognie

Że się udało bądź co bądź

Tę Polskę tak po cichu wziąć

W dwie zbrodnie, w zdrady dwie, w dwa ognie.

( Marian Hemar. Fragment wiersza „ Rocznica” z wydanego w Londynie zbiorku „ Satyry patetyczne”)